- рӱмбалге
- Г. рӹмӓ́лгӹ1. сумерки, сумрак. Кече шинчын, эркын кас рӱмбалге лишемеш. И. Васильев. Солнце село, медленно наступают вечерние сумерки. Рӱмбалге дене (Йыгнат) конюх вӱташ кайыш. Ю. Артамонов. В сумерках Йыгнат ушёл в конюшню.2. в поз. опр. сумеречный, сумрачный. Рӱмбалге эрдене эҥер шып мала. А. Тимиркаев. В сумеречное утро река тихо спит. Солен налме шудыла йӧ рльым мландыш, Рӱмбалге кавашке шып ончен кием. В. Ошел. Как подкошенная трава, я упал на землю, лежу тихо и смотрю на сумеречное небо.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.